Ik ben volledig

Als de zon afglijdt en na een innige omhelzing met de horizon

de lucht ontsteekt in duizend rode vlammen,

juist daar op de vloeibare grens tussen dag en nacht

vindt men een moment van stilte en onnavolgbare schoonheid.

Een moment zonder duidelijk begin of einde.

Een zeker grenzeloos gevoel.

Groot als het Onmetelijke.

Vol ontzag aanschouw ik dit theater van de schepping.

Het zelf vervliegt als de tijd,

doorheen de schemering.

Naakt sta ik in de schepping en ben volledig