Islam als Voorhoede Tegen het Liberalisme?

In de woelige omstandigheden van het hedendaagse Europa voelen veel mensen zich verloren op een oceaan van sociologische chaos. Enkele decennia van liberalisme hebben bijna elke band met traditie en erfgoed vernietigd, banden die men anders zou hebben in stabiele en etnisch homogene samenlevingen. Terwijl veel filosofen, denkers, sociologen, religieuze figuren en activisten nadenken over manieren om onze benarde situatie te boven te komen, verdient een opmerkelijk fenomeen enige aandacht, namelijk de zelfverklaarde voorhoederol van de islam, en de aantrekkingskracht die het uitoefent op ontwortelde mensen.

De islam beweert een passend tegengif te zijn tegen de liberale ontbinding van alle waarden die eens dierbaar waren in het Westen. En voor velen die de huidige situatie onverdraaglijk vinden, lijkt de islam op het eerste gezicht een aantrekkelijk bolwerk tegen de traditionele leegte die het Westen verslindt. Maar biedt de islam daadwerkelijk een plausibel en oprecht waardenkader en moreel onderricht? Om zo'n vraag te beantwoorden, moeten we de fundamentele de voorwaarden onderzoeken die men moet vervullen om terecht als moslim te worden beschouwd. Want net als bij het christendom bestaan er grote variaties in de interpretaties van de leerstellingen. Om de kern van het moslim-zijn te vinden, moeten we de eisen in de doctrine identificeren waar alle varianten van de islam het over eens zijn.

Dit klinkt veel raadselachtiger dan het in werkelijkheid is. Het is voldoende om slechts naar twee kernbeginselen te kijken:

1. Iedereen die moslim wil worden, moet bevestigen dat er slechts één God is, Allah.

2. Men moet accepteren dat Mohammed zijn boodschapper is.

Voordat we verder gaan, is het belangrijk op te merken dat de doctrine van de islam zich niet beperkt tot de leringen in de Koran. De hele verzameling van leerstellige teksten is een complexe constellatie van bronnen, commentaren, uitspraken van Mohammed en vele andere theologische werken. In feite is er geen enkel vers in de Koran dat niet wordt vergezeld door commentaar in de commentaren.

Een van de oorzaken van deze onduidelijkheid is dat toen de Koran uiteindelijk door kalief Uthman werd samengesteld uit vele fragmentarische bronnen, het document alleen met medeklinkers werd opgeschreven, net als de oorspronkelijke Joodse Thora. Eén "woord" kan meerdere betekenissen hebben. De invoering van klinkers, of beter gezegd stippen en andere tekens die een klinker aangeven, ook wel Harakat of diakritische tekens genoemd, vond pas in de 8e eeuw plaats. De oorspronkelijke tekst met alleen medeklinkers kon worden begrepen door hedendaagse moedertaalsprekers van het Arabisch, maar daarbuiten was het bijna onmogelijk om de tekst nauwkeurig te interpreteren en een uniform geaccepteerde versie te distilleren. Tot op de dag van vandaag debatteren islamitische geleerden nog steeds over de interpretatie en de juistheid van de "Umm al-Kitab", de Koran, de heilige "moeder van het boek" welke door God is gecreëerd, altijd aan zijn zijde is geweest en als volmaakt wordt beschouwd.

In wezen kan het grote geheel van leerstellige bronnen niet met zekerheid vaststellen wat een moslim precies moet zijn, noch kan het hem precies vertellen hoe hij een plaats in de hemel kan verkrijgen, anders dan door het uitvoeren van jihad of emigratie in naam van Allah.

Dus, terug naar de twee beginselen waar de verschillende islamitische stromingen het over eens zijn. Mohammed is de boodschapper en laatste profeet van de enige God, Allah. Alles wat Mohammed beweerde dat religieuze leer was, kwam tot hem via een openbaring door de aartsengel Gabriël. De openbaringen moeten daarom letterlijk worden opgevat als instructies van God. Als we openbaringen en daden van Mohammed aantreffen die als immoreel kunnen worden beschouwd of die in tegenspraak zijn met het "barmhartige en vergevende" karakter van Allah, dan kunnen beide als problematisch worden afgedaan voor de vorming van een plausibel en oprecht alternatief wereldbeeld voor het afnemende klassieke Europese denken.

Mohammed is de profeet van Allah, punt uit. En Mohammed was de strengste moslim ooit. Hij kon logisch gezien niets anders zijn. Echter, Westerse bekeerlingen worden zonder uitzondering binnengehaald met mooie praatjes over een gematigde islam die tolerantie en vergeving predikt. En hier stuiten we op een groot probleem, aangezien Mohammed duidelijk stelt dat een moslim alle eisen van Allah (en van hemzelf) moet volgen, inclusief de vijf zuilen van de islam. Deze zijn:

1. "Shahada (Geloof)": De geloofsbelijdenis, waarin men getuigt dat er geen andere god is dan Allah en dat Mohammed zijn boodschapper is.

2. "Salah (Gebed)": Het uitvoeren van de vijf dagelijkse gebeden, waarbij men richting de Ka'aba in Mekka bidt. Deze gebeden zijn verplicht en dienen als een directe verbinding tussen de gelovige en Allah.

3. "Zakat (Liefdadigheid)": Het geven van een deel van iemands rijkdom aan de behoeftigen, meestal berekend als 2,5% van de jaarlijkse besparingen. Het zuivert rijkdom en bevordert het sociale welzijn.

4. "Sawm (Vasten tijdens Ramadan)": Het vasten van zonsopgang tot zonsondergang tijdens de maand Ramadan, waarbij men zich onthoudt van voedsel, drinken en andere fysieke behoeften.

5. "Hajj (Bedevaart)": Het ondernemen van de bedevaart naar Mekka ten minste één keer in het leven, indien financieel en fysiek mogelijk. De Hajj vindt plaats tijdens de islamitische maand Dhul-Hijjah.

Het niet nakomen van deze verplichtingen wordt door Mohammed beschouwd als een vorm van "Hypocrisie", waarvan in de Koran wordt gezegd:

Surah An-Nisa (4:145): "Voorwaar, de huichelaars zullen zich in de laagste diepten van het Vuur bevinden, en je zult voor hen geen helper vinden."

Dus, tenzij iemand fysiek niet in staat is de pilaren te vervullen, is men geen echte moslim als men ze niet naleeft. Om verder te gaan dan de eisen van de vijf pilaren, openbaarde Allah:

Soera Al-Baqarah (2:2): "Dit is het Boek waarover geen twijfel bestaat, een leidraad voor degenen die Allah bewust zijn."

Er is, en er kan nooit, twijfel bestaan over de leringen en eisen van Allah, die in de Koran zijn vereeuwigd. Daarnaast zegt de Koran het volgende over Mohammed:

Soera Al-Ahzab (33:21): "Voorzeker, er is voor jullie in de Boodschapper van Allah een uitstekend voorbeeld voor wie hoopt op Allah en de Laatste Dag en Allah vaak gedenkt."

En:

Surah Al-Qalam (68:4): "En inderdaad, jij hebt een groot moreel karakter."

Allah beschouwt Mohammed als een voorbeeldige en verheven moslim, zoals duidelijk blijkt uit de verschillende openbaringen van Allah aan Mohammed. Dit is problematisch, omdat Mohammed in geen enkele echte zin als een rolmodel voor moreel gedrag kan worden beschouwd, zoals bijvoorbeeld Christus dat wel kan zijn. En aangezien hij door Allah wordt beschouwd als het ultieme voorbeeld voor moslims voor altijd, werpt dit ook geen positief licht op de "barmhartige" Allah.

Dit artikel biedt niet de ruimte om in te gaan op alle twijfelachtige handelingen die door Mohammed zijn verricht, maar een samenvatting zou in ieder geval politieke moorden, etnische zuiveringen, genocide, seks met kinderen, slavernij, plundering, het voeren van veroveringsoorlogen, het opeisen van een deel van de buit van deze veroveringen, liegen en bedriegen, opportunisme, enzovoort moeten omvatten—allemaal aspecten van de persoonlijkheid van het primaire islamitische voorbeeld. Tot op de dag van vandaag is er nog steeds discussie over Mohammeds houding ten opzichte van seks met overleden vrouwen. Het feit dat er discussie is, betekent dat er geen duidelijke regel tegen bestaat, en sommige islamitische bronnen geven regels of voorwaarden voor necrofilie. In Egypte zijn er zelfs pogingen ondernomen om een wet in te voeren die de mogelijkheid biedt om tot zes uur na het overlijden afscheid te nemen van je vrouw door middel van "afscheids-seks". Dit lijkt ver verwijderd van wat men zou verwachten als de oorspronkelijke bronnen duidelijk zouden zijn over dit onderwerp als zijnde "haram" (verboden). Hier moet ik Raymond Ibrahim citeren:

"Deze interpretatie krijgt veel meer gewicht wanneer men bedenkt dat de secundaire betekenis van het woord dat ik hierboven vertaalde als 'bij liggen' ook 'geslachtsgemeenschap' betekent, wat verder aantoont dat het voorgestelde Egyptische wetsvoorstel inderdaad is gebaseerd op deze hadith: de Arabische stam van het woord dat wordt gebruikt voor 'geslachtsgemeenschap' in de uitdrukking 'afscheidsgeslachtsgemeenschap' is afgeleid van dezelfde stam die Mohammed gebruikte om uit te leggen wat hij deed met de overleden vrouw (d-j-'). Alsof dit nog niet genoeg was, vindt necrofilie meer bevestiging in islamitische juridische teksten. Volgens de Hawashi van al-Sharwani, 'is er geen straf voor het hebben van geslachtsgemeenschap met een overleden vrouw' en 'is het niet nodig om de overledene opnieuw te wassen na penetratie.'"

Let wel, al deze dingen die hij (Mohammed) deed, waren gebaseerd op de openbaringen die hij van Allah ontving. En aangezien hij was, en nog steeds is, het meest verheven voorbeeld van moslimgedrag, kan men niet anders concluderen dan dat deze daden volledig goedgekeurd werden door Allah.

De oppervlakkige aantrekkingskracht die de islam biedt, met zijn nadruk op gezinsstructuur en eenheid in de umma, is slechts een dunne laag over een lichaam van religieuze leerstellingen die volledig falen als moreel toevluchtsoord voor degenen die zichzelf onverenigbaar vinden met de weerzinwekkende waarden van het 'woke' Europa van vandaag. De islam lijkt misschien een krachtig middel om al de intersectionele 'woke'-rommel waar we mee overspoeld worden tegen te gaan, maar een ware moslim zijn betekent een "slaaf" van Allah zijn. Het betekent een onderdaan zijn in een theocratisch systeem dat religieuze regels en voorschriften heeft voor vrijwel elk aspect van je leven. Hoe te slapen, hoe te eten, hoe seks te hebben, hoe je je schoenen aan te trekken (ja, echt), hoe je het toilet dient te gebruiken, enz. Men is een slaaf in de islam omdat men nooit mag vragen waarom deze eisen worden gesteld.

Hier zijn enkele voorbeelden:

• "Wanneer je je schoenen aantrekt, begin dan met de rechtervoet, en wanneer je ze uitdoet, begin dan met de linker." (Sunan Abi Dawood)

• Vermijden van slapen op de buik: De Profeet ontmoedigde slapen op de buik. Er wordt gemeld dat hij zei: "Dit is een houding die Allah niet leuk vindt." (Sunan Abi Dawood)

• "Wanneer een van jullie gaapt, laat hem dan zijn mond bedekken met zijn hand, want de duivel komt binnen." (Sahih Muslim)

• "Jullie vrouwen zijn de plaats voor het zaaien van jullie zaad, dus kom naar je akker wanneer je wilt..." (Sahih Muslim) (dit betekent letterlijk seks hebben met je vrouw wanneer je maar wilt, ongeacht haar humeur)

• Er zijn specifieke etiquette-richtlijnen voor het betreden van het toilet: Het wordt aanbevolen om met de linker voet naar binnen te gaan en een smeekbede te zeggen, zoals: "O Allah, ik zoek toevlucht bij U tegen de mannelijke en vrouwelijke duivels." (Sunan Abu Dawood).

• Bij het verlaten van het toilet wordt aanbevolen om met de rechtervoet naar buiten te gaan en een smeekbede te zeggen, zoals: "Prijs zij Allah die de schade van mij heeft weggenomen en mij verlichting heeft geschonken."

• En zo verder, enzovoort.

De islam legt haar ware aanhangers vast in een zeer strikte, allesomvattende structuur. En, zoals al eerder genoemd, kan men alleen een moslim zijn als men een ware aanhanger is. Minos (moslims in name only) zijn, volgens de uitspraken van Mohammed zelf, geen echte moslims. Alle indringende en dictatoriale voorschriften moeten worden nageleefd, daar is geen twijfel over.

Dit staat in conflict met de essentie van de Europese rasziel. Europeanen hebben altijd gestreefd naar uitmuntendheid in kunst, architectuur, literatuur, muziek, theater, tuinarchitectuur, enzovoorts. De Europese ziel heeft uiteindelijk omgevingen nodig zoals de klassieken die zijn gecreëerd om geestelijk gezond te blijven. Europeanen creëren een zeer specifieke esthetiek en alleen die specifieke esthetiek kan de Europese ziel kalmeren. De natuurlijke nieuwsgierigheid en creativiteit van de Europese ziel zou onder de islam verstikt en verbannen worden. De enige kunst die onder islamitisch bewind is toegestaan, heeft een theologische aard en zonder de creativiteit en vindingrijkheid van de Europeanen, waarvan de rijkdom naar de islamitische landen stroomde, zouden deze landen in de tijd van Mohammed zijn blijven steken, aangezien de islam weinig vooruitgang toestaat.

Het hart van de islam, namelijk landen zoals Saoedi-Arabië, Abu Dhabi en Dubai, weten blijkbaar heel goed dat ze geen kans maken op economisch gebied als ze te strikt vasthouden aan de islam, aangezien de overvloed van de petrodollar deze landen heeft getransformeerd tot kapitalistische hedonistische lusthoven van geld en macht. Alle verboden zonden binnen de islam kunnen zonder al te veel problemen worden begaan.

Wahabisme is de strengste vorm van de islam, en toch heeft al deze petrodollar-rijkdom nog steeds niet geleid tot een verheven islamitisch paradijs waar de meeste moslims zouden willen wonen. In plaats daarvan bouwen ze skigebieden in de verdomde woestijn, zevensterrenhotels die beroemd zijn om hun kitscherige interieurontwerpen, rare kunstmatige eilanden voor de kust, en een van de duurste vastgoedmarkten (en prostituees) ter wereld, inclusief de Burj Khalifa, het hoogste gebouw ter wereld. Dit lijkt weer een voorbeeld van een puur economische wedstrijd van wie de grootste heeft. Misschien wilden ze aan de eeuwige erectie van de martelaren die hun tweeënzeventig maagden bereiken, refereren. Oh, en laten we niet vergeten dat het meeste hiervan wordt gebouwd met slavernij, eigenlijk.

Kortom: de islam biedt geen ware spirituele ervaring die voor de oppervlakkige moslim waarneembaar is en bekeerlingen zullen uiteindelijk noodzakelijkerwijs oppervlakkige moslims blijven. Het zou een leven duren om de bronnen door te nemen en enige transcendentale waarheid te vinden, iets dat slechts een zeldzaam aantal mensen is gelukt. Bovendien wordt deze transcendentale waarheid gedeeld met het christendom en jodendom, dus er is geen behoefte om specifiek naar de islam te gaan.

We moeten ook erkennen dat de groei van de islam in Europa sterk afhankelijk is van de immigratie van moslims. Er is nog geen echte beweging van Europeanen die zich tot de islam bekeren. Veel van de gedurfde beweringen dat de islam de snelst groeiende religie is, rusten op zwakke fundamenten en veel veronderstellingen, niet in de laatste plaats het feit dat alle inwoners van islamitische landen als moslims worden geteld, terwijl er aanzienlijke minderheidsgroepen kunnen zijn. Iran wordt als islamitisch geteld, maar de meeste mensen beschouwen zichzelf als Perzen en haten het regime. De islam groeit niet in echte termen door geboortecijfers, aangezien deze in de Arabische wereld zijn gedaald, noch door bekeringen. De islam heeft zich altijd verspreid door geweld en oorlog, niet omdat de boodschap ervan aanspreekt door zijn diepgaande spirituele leringen.

De Europese ziel heeft echter wel ware spirituele ervaring nodig, en hij heeft zijn omgeving nodig om die behoefte te weerspiegelen. Islam en de Europese ziel zijn volkomen onverenigbaar, en Europeanen zullen zich nooit massaal vrijwillig tot de islam bekeren. Daarom is er geen plaats voor de islam in Europa, en mag er geen ruimte voor gegeven worden. De wereld is groot genoeg voor de islam om zijn plaats te hebben. Ik geloof dat Europa vriendschappelijke betrekkingen met de islamitische wereld kan en moet hebben. Veel mensen vinden waarde in de islam, en dit zou gerespecteerd moeten worden, zolang het volledig uit Europa wordt verwijderd, samen met elke andere religie of ideologie die de wortel van de Europese rasziel aantast. Als dat niet gebeurt, lijkt oorlog onvermijdelijk, want het bestaan van de Europeanen is niet onderhandelbaar.