Solitude

03-01-2020

In de verpletterende stilte van de eenzaamheid,

waar de geest vergeefs naar houvast reikt

en alle gedachten vervagen.

Waar het zelf, als de tijd, oplost in de mist van het zijn.

Wat rest is de bron,

het eeuwig opnieuw geboren worden

in het alles omvattende heden.

Waar we het zelf laten sterven vinden we de waarheid

over ons zijn en het al.

Fryske Filosoof © Alle rechten voorbehouden 2019
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin