Vrij en Soeverein Volk

De staat pretendeert de macht te hebben over de bevolking op basis van vrijwilligheid. Dat het volk de in haar gevestigde soevereine wil tot zelfbeschikking, vrijwillig heeft overgedragen aan gekozen representatieve politici. Deze premisse is fundamenteel gemankeerd. De geschiedenis leert ons dat geen enkele staat is ontstaan doordat het volk de macht vrijwillig heeft overgedragen aan een groep mensen die zich collectief de staat zouden gaan noemen. Alle staten zijn het resultaat van verovering en onderwerping. Het veroverde en onderworpen volk is nooit geraadpleegd over wat zij van haar onderwerping vond en niet de mogelijkheid tot zelfbeschikking geboden. 

De discussie over de juiste sfeer van invloed van de staat gaat helaas altijd over meer of minder invloed van de staat, en vrijwel nooit over de legitimiteit van de staat. In de futiele discussie over in welke zaken de staat zich wel en niet zou mogen mengen, verdrinkt de vraag naar de existentiële basis van die staat. Als men vaker bij deze zeer pertinente vraag stil zou staan, zou men er zich al snel van vergewissen dat de staat geen enkele legitieme basis heeft tot het houden van de macht over het volk. De premisse dat de staat de macht in bruikleen heeft van het volk om de voor het volk meest begerenswaardige toekomst te verwezenlijken, lijkt voor steeds meer mensen aan geloofwaardigheid in te boeten. 

Uit de modus operandi van de staat blijkt evident dat de staat te allen tijde haar eigen voortbestaan prioriteert en dat het lot van het volk haar koud laat. Dit is niet verrassend, aangezien de staat diametraal tegenovergestelde belangen heeft tot het volk, welk zogenaamd het bestaan van die staat faciliteert met haar vrijwillig afgegeven macht. Het volk wil in vrijheid leven en de vruchten van haar arbeid genieten. Zij wil een gewaarborgde privésfeer hebben, waarin een inmenging van de staat absoluut afwezig is. Zij wil in alle zaken die het volk aangaan, zeggenschap hebben over de te varen koers en daarin vrij zijn van dwang. Dit, onder andere, zijn waarden die de staat nooit zal faciliteren. De staat is, en zal altijd, gebaseerd zijn op geweld. De plethora aan wetten die het leger naamloze ambtenaren doorlopend uitbraakt, moeten onder toezicht zijn van de staat, anders heeft het geen zin nieuwe wetten aan te nemen. Voor dit toezicht zijn meer ambtenaren nodig en meer agenten om recalcitrante burgers met geweld tot conformeren te dwingen. En zo groeit de invloed van de staat immer meer en meer, gelijk een gezwel in een lichaam. 

De staat is in één keer de grootste en meest acute bedreiging van de soevereine zelfbeschikking van het volk. Zij verantwoord haar bestaan op een gemankeerd idee van vrijwilligheid, terwijl die vrijwilligheid an sich nog nooit ter discussie is gesteld. En met goede reden, want het bestaan van een staat is nooit, en zal nooit zijn, in het beste belang van het volk. De staat is een exploitatieve en parasitaire entiteit die op geen enkele wijze kapitaal voor zichzelf bemachtigd, anders dan dat te roven van het volk. En roven is hier niet als hyperbool gebruikt maar als zuiver realistische observatie van het criminele, doch door haar eigen wetten gelegaliseerde, gedrag van de staat. De staat rooft, ontvoerd, mishandeld, liegt, maakt clandestiene deals, intimideert, bedreigd, luistert af, verkwanselt publieke gelden, verstrengeld belangen, bewaakt de grenzen niet, laat veel te veel migranten toe, manipuleert de vrije markt, redt malafide banken, financiert oorlogen en extremistische groeperingen, ruïneert mensen in toeslagen affaires, plaatst kinderen uit huis, discrimineert, onteigend, sluit internationale deals ten nadele van het volk, attendeert bijeenkomsten (Bilderberg) zonder daar openheid over te geven, schiet op ongewapende burgers en helaas kunnen we nog wel een hele pagina vullen met de malversaties van het staatsapparaat. De strekking moge duidelijk zijn. 

Hoezeer de staat ook zegt te werken aan het verdwijnen van de klassensamenleving, de staat zal altijd die klassensamenleving creëren omdat zij, de gezalfde bestuurders, een klasse apart zullen zijn van het volk. De staat is compleet los van het volk omdat die staat ook de arbiter is in geschillen met die staat. Zo een immorele staat, gefundeerd op een gemankeerd idee van macht, zou afgerekend moeten worden op haar wandaden en beëindigt moeten worden. En dat is de keuze waar we nu als volk voor staan. Gaan we uit onvrede het kabinet dwingen om af te treden en dan doormiddel van verkiezingen een nieuw kabinet aanstellen? En dan weer met infantiele naïviteit hopen dat deze nieuwe politici het wel goed gaan doen? Of gaan we inzien dat wij als volk de macht terug moeten nemen en dat er een geheel andere vorm van bestuur moet komen. Een vorm van bestuur totaal toegespitst op maximale zelfbeschikking van het volk. Het volk draagt de soevereine macht en zelfbeschikking in haar en heeft te allen tijde het recht een staat die niet de bestaanszekerheid van het volk kan of wil garanderen, af te zetten en zich te ontdoen van het juk dat die staat is geworden. Een volk dat de macht in handen laat van een falend instituut zoals onze staat dat is, verliest het recht op haar voortbestaan. 

Een volk met een helder idee van haar identiteit zal dit niet laten gebeuren. De staat en haar internationale partners hebben al geruime tijd een oorlog gevoerd tegen die identiteit. En het is dan ook begrijpelijk dat het Nederlandse volk haar identiteit verloren is. Maar zij is nog daar in de harten van de mensen, zij is nog daar in de verhalen, tradities en liederen. Zij is nog daar in onze geschiedenis en avonturen. Zacht flikkerend als een kaars, maar net zoals een klein smeulend kooltje een reusachtig vuur kan worden, zo kan de Nederlandse identiteit weer aangewakkerd worden en voor het volk de wortels en heimatgevoel verschaffen. 

 Het Amerikaanse adagio: "If you snooze, you looze", is hier uitermate op zijn plaats. Een volk dat slapende wijs haar macht laat sloeren, is deze macht niet waard. Tijd voor een andere wind! Sta op volk van boeren en handelaren! Sta op volk van wereld ontdekkers en grootmeesters! Sta op volk van polderaars en molenbouwers! Wees trots op wat onze voorouders bewerkstelligd hebben. Wees trots op je wortels, je verhalen, je tradities en je liederen! Laat de driekleur wuiven, laat je hart zingen met liefde voor de mensen om je heen en geef samen vlucht aan de droom die waar zal worden als we als volk vreedzaam onze macht opeisen en onze toekomst echt in onze eigen handen nemen.