Wit mannetje

Marc Marie Huijbregts was te gast bij het tv-programma "De tafel van vier" met Gert Verhulst. Hierin stelde hij dat de mening van "witte heteroseksuele mannen" , zoals Verhulst, er niet toe doet. Deze gedachtegang vloeit voort uit het idee dat alle ellende en onderdrukking in de wereld het resultaat is van de hegemonie van de blanke witte man. Enkel en alleen de blanke man is aan te wijzen als onderdrukker, kolonialist en uitbuiter. Deze simplistische denkwijze is één van de centrale pilaren van de "woke" ideologie. Een ideologie die alle traditionele waarden van de christelijke en na-christelijke samenleving wil uitbannen. De decennialang hooggehouden waarden van de westerse samenleving, zijn volgens deze ideologie, rigide en dogmatisch en zouden meer maakbaar moeten worden, meer fluïde.

De woke beweging kenmerkt zich door een totaal ontkennen van empirische feiten. Als woke mensen geconfronteerd worden met feiten die de irrationele aard van hun ideologie blootleggen, dan gaat men in de aanval en roept dat zij onderdrukt worden en meestal gaat dat gepaard met het, inmiddels fletse, pejoratief "witte heteroman". Het is omdat woke zo irrationeel is en zo ongefundeerd, dat woke aanhangers feiten als "hatespeech" aanmerken. Feiten zijn kwetsend. Een discussie gebaseerd op feiten kan en mag niet plaatsvinden. Zo een discussie zou onmiddellijk de woke ideologie ontmaskeren als de nieuwe sektarische religie die het is. Men poogt dus hele demografische groepen, bij voorbaat, van de discussie uit te sluiten op basis van seksuele geaardheid en huidskleur. Voyant is hierbij natuurlijk dat inclusiviteit ook één van de pijlers van de woke ideologie is. Men glorificeert dus de inclusiviteit van alle geaardheden en huidskleuren, behalve die van de blanke heteroseksuele man.

Het is de gehele wokebeweging ook vreemd dat het zich keren tegen de vrijwel enige maatschappij in de wereld waar men openlijk een afwijkende geaardheid en uiterlijk kan hebben zonder daar levensbedreigende gevolgen van te ondervinden, een zekere ironie te berde brengt. In grote delen van de wereld is het openlijk je homoseksualiteit verkondigen een erg gevaarlijke onderneming met de dood als mogelijk gevolg.

Huijbregts gaat ook met rasse schreden voorbij aan het feit dat heteroseksuele witte mannen nog steeds veruit de grootste groep netto belastingbetalers is in dit land. En dat de omroep die hem het podium geeft om zijn zure uitgeneukte oude homo retoriek te spuien dus voornamelijk door de groep mensen gefinancierd wordt waartegen hij zo ageert. Niet chique. En in navolging op de ver-woking van de nationale omroepen toont een blik op de recente kijkcijferlijsten u de waardering van de belastingbetaler voor de politiek gekleurde unipolaire pulp die de publieke omroepen uitpersen. Maar ondanks de kelderende kijkcijfers, beste aanschouwers van de vaderlandse tv, deugt u niet en u moet op eigen kosten heropgevoed worden!

Lieden als Huijbregts springen graag op de trein van de woke ideologie omdat de noviteit van homoseksuelen op de tv al lang versleten is en de relevantie van lieden als Huijbregts tanende. Woke geeft hen een nieuwe mogelijkheid maatschappelijke relevantie te vergaren. Woke is trendy en hip, zij het gelukkig nog bij een minderheid van de Nederlanders. Maar als het aan Huijbregts ligt dan moet die meerderheid maar emanciperen. Gewone, nuchtere, poten-in-de-klei Nederlanders moeten maar leren dat er meerdere genders zijn, dat er geen absolute waarheid is, dat alle rassen in de wereld mogen vieren dat ze trots zijn op hun afkomst behalve de blanken, dat we mensen met een penis hebben, mensen die zwanger zijn, mensen die menstrueren en meer van die abjecte onzin.

Woke is de olympische spelen van het zielig doen. Het is een ideologie die alle zelfverantwoordelijkheid bij het individu weghaalt en de omgang van mensen onderling in de maatschappij reduceert tot infantiel zandbakniveau. "Jij zei iets dat ik stom vind, nu mag jij niet op mijn feestje komen". Deze kinderlijkheid komt voort uit de uitgestelde pubertijd die onze moderne onderwijsinstituten bewerkstelligen door alles hyper-inclusief en veilig te maken en door "safe spaces" in te richten. De kind-volwassenen in deze instituties leren nooit omgaan met andere meningen en ideeën. Dit resulteert erin dat deze kind-volwassenen zich als een vis in het water voelen in de woke stroming, omdat ze nooit meer naar een ander hoeven te luisteren of hun mening aan te hoeven passen. Door te roepen dat de ander hen met "haatfeiten" onderdrukt en microagressie pleegt, is de discussie a priori gesloten en hoeven zij zich nooit op feiten te beroepen.

Woke is een ideologie die in plaats van culturele viriliteit, vooral endemische zwakte propageert. Een stroming die ambitieuze standaarden van schoonheid verruild voor de totale afwezigheid van die standaarden en de objectificatie van het lelijke en het buitengewoonlijke. Van "met hard werken kun je wat van jezelf maken" tot "iedereen is een winnaar" en van "ik streef ernaar zo goed en mooi mogelijk te worden" naar "iedereen is goed zoals hij of zij is". Deze ineenstorting van het zelfrespect lijdt tot een zeker nihilisme, want als ik al goed ben zoals ik ben, wat is dan het hele punt van het leven? Als ik niks meer hoef te verbeteren of te leren, wat doe ik hier dan? De woke ideologie zaagt aan de poten van de zingeving, en daar gaat het in het westen al niet zo best mee.

Het is tijd dat we woke gaan zien voor wat het is. Woke is een pathetische zwakheidssekte welke absoluut niet bestand is tegen het licht van de empirische werkelijkheid. De enige manier waarop woke tractie blijft houden is omdat de meeste nette mensen geen label opgeplakt willen krijgen. Zij houden zich liever stil dan dat ze voor transfoob, xenofoob, racist of onverdraagzame worden uitgemaakt. De woke ideologie is ridicuul ab initio, echter, woke is ook een zeer sterk cultureel gif dat radicaal uit de wonde verwijderd moet worden. Als we omwille van een schreeuwende minderheid onze culturele waarden laten varen, dan zijn we als volk verloren.

Het is belangrijk te weten dat het plakken van een label als racist, alleen werkt bij mensen die dat niet zijn. Een echte racist zal alleen dat label bevestigen, iemand die geen racist is zal zwijgen teneinde die stigmatisatie te voorkomen. Het is dus zaak om de woke ideologie belachelijk te blijven maken en immuun te worden voor de platitudes en fletse stigmatisatie die woke als primaire levensbehoefte heeft. We moeten de feiten blijven benoemen, vasthouden aan de waarheid en onze maatschappij wegtrekken van de cultuur-nihilistische afgrond. Als we niets doen en niet strijden tegen dit gif, dan zal onze maatschappij verzwolgen worden in de golven van de geschiedenis en tot slechts verwonderend leesvermaak dienen van volken in een verre toekomst, die in opperste verbazing zullen lezen dat de woke waanzin tot het einde van ons epoque leidde.